เก็บลูกพีชในเขตลาลาซาน เมืองเถาหยวน （拉拉山水蜜桃）

ในช่วงเดือนกรกฎาคมของทุกปีจะเป็นฤดูกาลแห่งการเก็บลูกท้อหรือที่เรียกว่า สุ่ยมี่เถา (水蜜桃)  ในเขตบนภูเขาสูง แหล่งปลูกสุ่ยมี่เถาที่สำคัญในไต้หวันได้แก่ ลาลาซันของนครเถาหยวน เจียนสือของเมืองซินจู๋ และหลีซันของนครไถจง นอกจากลูกท้อบนภูเขาสูงแล้วยังมีลูกท้อหวานที่ปลูกในพื้นที่ราบที่จะมีผลผลิตประมาณเดือนพฤษภาคม แต่ผลจะเล็กกว่า 

สุ่ยมี่เถา (水蜜桃) ในเขตลาลาซาน จะมีลักษณะเป็นก้นกลม มีขนาดใหญ่ มีความฉ่ำหวานสูง มีสีสันสดใส สีชมพู การปรับปรุงพันธุ์ลูกพีชของลาลาซานมีมาอย่างยาวนาน ตั้งแต่ปี 1959 โดยเป็นความร่วมมือของรัฐบาล มหาวิทยาลัย และหน่วยงานวิจัยในต่างประเทศโดยแรกเริ่มนำเข้าพันธุ์มาจากสหรัฐอเมริกา

พื้นที่ปลูกสุ่ยมี่เถาในเขตลาลาซานจะกระจุกตัวอยู่ในโซนที่ชื่อว่าซ่างบาลิง (上巴陵) ซึ่งเป็นพื้นที่ที่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 1,500 เมตร ซึ่งเป็นความสูงที่เหมาะกับการปลูกสุ่ยมี่เถาเป็นอย่างมาก (ปกติจะอยู่ที่ระดับน้ำทะเล 1,400-2,200 เมตร)

                                                          สวนหลงหยวน (龍園果園)

ในเขตลาลาซานมีสวนที่ให้เก็บสุ่ยมีเถามากมาย อาทิ สวนเอินอ้าย (恩愛農場) ซึ่งมีพื้นที่ประมาณ 4 เฮกตาร์ สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 1,600 เมตร ที่มีชื่อเสียงเรื่องการชมดอกซากุระ ชมสวนลูกพลัม ชมดอกไฮเดรนเยีย และในเดือนกรกฎาคม ยังมีพื้นที่ให้เก็บสุ่ยมี่เถาอีกด้วย สำหรับคนที่ต้องการเข้าพักก็สามารถจองโรงแรมก่อนได้